www.naszacela.fora.pl

goliat

.

O. Kamil Wełymański, franciszkanin z Wilna został zesłany przez komunistów na 25 lat katorgi w azjatyckich obozach pracy.

Skromnym śladem jego działalności kapłańskiej (w czasie 8-letniego zesłania) jest album z wpisami i fotografiami towarzyszy niedoli, wykonanymi w pamiętniku o. Kamila w ostatnim roku jego pobytu w Dżezkazganie na Kaukazie.
.

Ten album w całości jest publikowany w internecie za zgodą rektora kościoła oo. franciszkanów p.w. NMP w Wilnie, o. dra Marka Dettlaffa.

Jako autor fotokopii i tłumacz tekstów zapraszam do obejrzenia wszystkich fotografii i wpisów do pamiętnika o. Kamila Wełymańskiego.

http://www.pitak.fora.pl/rodowody,21/kamil-welymanski-sowiecki-zeslaniec,142.html
.

goliat

.
Główną postacią tego fotofelietonu jest O. Kamil Wełymański, franciszkanin z Wilna, który przez komunistów został zesłany na 25 lat katorgi w azjatyckich obozach pracy.

Album przedstawia wpisy i fotografie zesłańców komunistycznego terroru, wykonane w pamiętniku O. Kamila w ostatnim roku zesłania w Dzeskazganie na Kaukazie.

Pamiętnik jest publikowany w internecie za zgodą rektora kościoła OO. Franciszkanów p.w. NMP w Wilnie, O. dra Marka Dettlaffa.

Autor fotokopii i tłumaczenie tekstów: Władysław Pitak.

Na foto: Kościół i klasztor OO. Franciszkanów w Wilnie w 1947 r. Na pierwszym planie o. Kamil Wełymański

Na foto:O.Kamil Wełymański w ogródku przykościelnym OO. Franciszkanów w Wilnie - 1947 r. na kilka miesięcy przed aresztowaniem i zesłaniem na katorgę.
.

goliat

.

Strona tytułowa i pierwszy wpis do pamiętnika O. Kamila.

" Dżezkazgan 18/5.1956.
Na pamiątkę
Naszemu Kochanemu Duszpasterzowi i Dobroczyńcy, naprawdę mile spędzonych chwil w Jego towarzystwie i najcięższych chwilach naszego życia. wpisuje
(...) Józef"

.

goliat

.

" Na pamiątka od Obuchowicza" XI-1955r.
Weś drogi Ojcze podobiznię mą,
kturą na papieró mam,
Włósz do albóma swego,
Ktury pod kocem masz,

A gdy wrócisz do kościułka,
Do swych rodzinych stron,
Nie zapomni drogi Ojcze,
O losach w Rudniku z bracmi swymi.
F.Obuchowicz"

.

goliat

.

Wpis jednego ze współkatorżników (wolne tłumaczenie):

"Szanownemu księdzu Władysławowi Wełymańskiemu, w ciężkie i długie lata przebywania w "egipietskom plienu": czytający na pewno zrozumie.
Jednemu z dostojniejszych moich duchowych przewodników. Człowiekowi twardej woli i krzepkiego ducha; zawsze i przed wszystkimi na czele i otwartym; zawsze wesołemu i umiejącemu wlewać radość w serca innych.
Z gorącym uszanowaniem. W. Nowicki"

@

wolne tłumaczenie wpisu obok fotografii:

Na pamiątkę miłemu ojcu
z miejsca wspólnych cierpień
z miłosci do Chrystusa daruję
18.V.1956.
Iwan Matejko"

.

goliat

.

"Na pamiątkę
Naszemu ukochanemu księdzu proboszczowi
z kturym przeżywali w niewoli,
Życzę szczęśliwego powrotu do swojej parafii
i żyć długie szczęśliwe lata.
Taramina Stanisław
21.V.1956."

"Na pamiątkę
Kochanemu Księdzu Proboszczowi
z dni przebywania w niewoli
Życzę wytrwałości w swej Duszpasterskiej
pracy a także prętkiego powrotu
do swej oiczyzny.
Petys Stanisław.
20.V.1956 r."
.

goliat

.

"... Naszym życiem kieruje Bóg -
My zaś nieznamy swych życia dróg,
Lecz cichy pacierz i wiara w Boga,
To może wyrwać nas z paszczy wroga...
-"-
W.

... Czy legnę w grobie, czy gdzieś na świecie,
iedyną radość dla mnie powiecie
I ona wtedy tylko nastanie,
Gdy ma Ojczyzna dla mnie zostanie;
Mój duch się wzniesie jak ptak błękitu
Od Ewerestu po wyżej szczytu,
By ciebie ujrzeć ziemio rodzinna,
Droższa niż zycie, polska kraino....
-"-

Na pamiątkę dla Szanownego Ojca.
Walek Ateszkiewicz (red.Aleszkiewicz)
22.V.56.r."

@@@@@@@@@@@@@@@@@

"Szanowny Ojcze!
Przebywając w dzikiej krainie Kazachstanu
i rozdzielająć los jakim przez Boga zostaliśmy obdarzeni
poznałem w osobie ojca gorliwego wielbiciela wiary Chrystusa.

W dowód szczerej miłości i zaufania zostawiam na
pamiątkę swa podobiznę i zyczę co rychlej wrócić
na wolność dla rzucania ziaren wiary i miłości.

Jan Burzyński
22.I.56 r."
.

goliat

.

Na foto: O. Kamil Wełymański i jego towarzysz niedoli obozowej

Wpis w wolnym tłumaczeniu:

"Wszystko dla wielkiej chwały Boga.
Także i w niewoli przeżyte dni będą dla Jego największej chwały.
Chrystus Wodzem, Chrystus Królem, Chrystus, Chrystus Władcą nam"
(podpis nieczytelny)

Na foto: O. Kamil Wełymański (w środku) z towarzyszami niedoli w obozowej sali

Wolne tłumaczenie wpisu:

"Ku pamięci!
Wspólnie przeżyte lata
w Rudniku - Dżekazganie
były osobliwym czasem danym przez Boga !
W naszej bezsilności, niewierze i gorączce
jedno było naszym lekarstwem:
~(..) słowa Chrystusowe:
" Ti e eriej, - eriej na wik !..."

@

" Na pamiątkę
Kochamu księdzu proboszczowi.

Niech te słowa zostaną się
jako wspomnienie długich lat
naszego przebywania w Dżezkazganie,...

Życze Ojcu prentkiego powrotu
do swej porafii i żyć tam
długie lata.
(podpis mało czytelny)
25.V.1956 r."

.

goliat

.

~~~~~~~~.

Na foto: O. Kamil Wełymański w obozie pracy w Dżezkazganie

~~~~~~~~~~~~~.

@@@@@@@@@@@@@@@

Wolne tłumaczenie wpisu:

"Chwała Bogu na wysokości i pokój ludziom dobrej woli."

Na miłą pamiątke o. Władysławowi wspólnie przeżytych lat niedoli i sąsiadowi w dobry czas, czego znakiem był boży pokój. Niechaj ten pokój rozprzestrzenia się między ludźmi dla bożej chwały.
o. Roman Mironi

17.VII.1956."

~~~~~~~~~~~.

Wpis w obcym języku na ostatniej stronie pamiętnika, ale data 16 maj 1956 wskazuje na to, że był to jeden z wcześniejszych wpisów.
.

goliat

.

Główną postacią tego fotofelietonu jest O. Kamil Wełymański, franciszkanin z Wilna, który przez komunistów został zesłany na 25 lat katorgi w azjatyckich obozach pracy.

Album przedstawia wpisy i fotografie zesłańców komunistycznego terroru, wykonane w pamiętniku O. Kamila w ostatnim roku zesłania w Dzeskazganie na Kaukazie.

Pamiętnik jest publikowany w internecie za zgodą rektora kościoła OO. Franciszkanów p.w. NMP w Wilnie, O. dra Marka Dettlaffa.

Autor fotokopii i tłumaczenie tekstów: Władysław Pitak.

http://www.pitak.fora.pl/rodowody,21/kamil-welymanski-sowiecki-zeslaniec,142.html
.
Kamil Wełymański - sowiecki zesłaniec i katolicki kapłan
[link widoczny dla zalogowanych]
.
http://www.naszacela.fora.pl/nie-czyn-drugiemu-co-tobie-jest-niemile,1/kamil-welymanski-sowiecki-zeslaniec,41.html#229
.

goliat

.

Minęło 10 lat od śmierci o. Kamila Wełymańskiego OFMConv. Był to ostatni z pięciu żyjących franciszkanów, którzy po aneksji wschodnich ziem polskich przez Rosję sowiecką pozostali na swoich placówkach. Każdy z nich okupił to wieloletnimi cierpieniami w więzieniach i łagrach.

Do grona tych pięciu franciszkanów (Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych) należeli: o. Arkadiusz Karol Waltoś (zmarł 16 grudnia 1975 r. w Grodnie), o. Antoni Zierałko (zm. 28 stycznia 1981 r. w Szklarskiej Porębie), o. Odoryk Aleksander Beń (zm. 1 czerwca 1991 r. w Przemyślu), o. bp Rafał Władysław Kiernicki (zm. 24 listopada 1995 r. we Lwowie) i o. Kamil Władysław Wełymański.

.

foto: o. Kamil Wełymański (w środku) przed klasztorem franciszkańskim w Wilnie, 3 sierpnia 1993 r., Po prawej - o.Marek Dettlaff - rektor kościoła

@

Władysław Wełymański urodził się 23 stycznia 1910 r. w należącej wówczas do Polski wsi Nowiki (parafia Opryłowce, powiat Zbaraż, województwo tarnopolskie). W rodzinnej miejscowości cztery lata chodził do szkoły powszechnej. W Zbarażu ukończył piątą klasę, a później uczęszczał do tamtejszego Państwowego Gimnazjum im. H. Sienkiewicza o profilu humanistycznym.

W wieku 18 lat, 1 września 1928 r. w Łagiewnikach koło Łodzi wstąpił do zakonu franciszkanów (Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych), otrzymał imię Kamil. Pierwsze śluby zakonne złożył 2 września 1929 r.

W Małym Seminarium oo. Franciszkanów we Lwowie dokończył naukę w zakresie szkoły średniej, przerwaną wcześniej z powodu choroby.We Lwowie w Wyższym Seminarium Duchownym oo. Franciszkanów rozpoczął studia filozoficzne.

17 września 1932 r. złożył śluby wieczyste. Studia teologiczne kontynuował w seminarium franciszkańskim w Krakowie, tam też 18 grudnia 1937 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Został skierowany do pracy duszpasterskiej w Czyszkach k. Lwowa.

Całe życie kapłańskie o. Kamila było związane z placówkami kresowymi II Rzeczypospolitej.Pierwsze miesiące wojenne spędził w Czyszkach. Od 1 kwietnia 1940 r. do początku sierpnia był gwardianem klasztoru we Lwowie. 4 sierpnia tego roku został skierowany do parafii w Zaczepicach, w województwie nowogródzkim, na północno-wschodnich kresach Polski.

Z chwilą wybuchu II wojny światowej nasz kraj został podzielony na kilka stref okupacyjnych, co uniemożliwiało kontakty z władzami zakonu we Lwowie, Krakowie i Warszawie. Stąd wynikają trudności w dokładnym odtworzeniu biografii o. Kamila. Wiadomo, że 25 maja 1941 r. przebywał w więzieniu w Mińsku (obecnie stolica Białorusi).W późniejszych latach przebywał w klasztorze w Wilnie.

Po zakończeniu działań wojennych granice Polski zostały przesunięte na zachód, Wilno znalazło się na terenach ZSRR. O. Kamil nie skorzystał z możliwości wyjazdu do Polski w ramach tzw. repatriacji. Chciał dzielić los Polaków, którzy nie opuścili miasta. Pozostał w Wilnie jako jedyny franciszkanin.

na foto: Kościół franciszkański NMP na Piasku w Wilnie.fot.: H. Lipiński OFMConv, OFMConv Gdańsk, OFMConv Litwa.

.

goliat

.

Klasztor w Wilnie znalazł się na terenie prowincji warszawskiej. Ówczesny prowincjał o. Maurycy Mazurek OFMConv mianował o. Kamila rektorem franciszkańskiego kościoła w Wilnie.

W czasach stalinowskiego terroru i prześladowania Kościoła, o. Kamil dla wielu ludzi był oparciem moralnym i duchowym. Prowadził działalność patriotyczno-wychowawczą wśród młodzieży wileńskiej. Szczególną opieką otaczał ministrantów, był opiekunem duchowym dziewcząt należących do "Sodalicji Mariańskiej".

Ta działalność nie uszła uwadze radzieckich organów bezpieczeństwa. O. Kamil był obserwowany i inwigilowany. Trzy lata gromadzono "obciążające" go materiały operacyjne. 24 lutego 1949 r., po zamknięciu kościoła franciszkańskiego, o. Kamil został aresztowany.

Kilka tygodni przesłuchiwano go.25 maja 1949 r. minister bezpieczeństwa Litewskiej Republiki Radzieckiej skazał go na 25 lat pobytu w tzw. "wychowawczym obozie pracy". Skazano go za "aktywną działalność antyradziecką i nacjonalistyczną", bo za taką władze imperium sowieckiego uznały obronę polskości oraz przestrzeganie przed zgubnym wpływem komunizmu.Ministerstwo bezpieczeństwa ZSRR 3 sierpnia 1949 r. potwierdziło litewski dekret skazujący.

Obydwa wyroki zostały wydane zaocznie, bez procesu sądowego. W tym czasie o. Kamil przebywał w więzieniu w Wilnie, następnie w Moskwie na Łubiance. Później wywieziono go do obozu w Workucie, do kopalni węgla kamiennego, w północnej części pasma uralskiego, niedaleko Morza Karskiego.

Później przebywał w obozach pracy na terenie dzisiejszego Kazachstanu. Franciszkanin pisał odwołania od wyroku - 2 listopada 1953 r. do prokuratora generalnego ZSRR oraz 28 stycznia 1955 r. do przewodniczącego Rady Najwyższej ZSRR marszałka Woroszyłowa. Zabiegi te były bezskuteczne.

@@@@@@@@@@@@@@@

10 lat trwała tułaczka zakonnika po łagrach sowieckich. Na podstawie tzw. amnestii, w 1959 r. został zwolniony. Powrócił na Litwę z zamiarem zamieszkania w Wilnie. Jednak nie otrzymał pozwolenia na osiedlenie się tam, nie mógł też pełnić funkcji kapłańskich. Wędrował z miejsca na miejsca, pracował jako duszpasterz w różnych parafiach.

Najdłużej, bo kilkanaście lat pracował w Miednikach, leżących ok. 35 km na południowy wschód od Wilna. Był tam proboszczem. Ciągle myślał o powrocie do klasztoru i kościoła w Wilnie, który został zamieniony na archiwum dokumentacji radzieckich służb bezpieczeństwa.

foto: kościół pw. Najświętszej Trójcy i Świętego Kazimierza w Miednikach, którym ponad 40 opiekował się o. Kamil Wełymański, fot.: H. Lipiński OFMConv, OFMConv Gdańsk, OFMConv Litwa

2 stycznia 1990 r. o. Kamil został zrehabilitowany i odzyskał prawa obywatelskie, utracone wyrokiem stalinowskiego sądu. 11 marca 1990 r. Republika Litwy ogłosiła niepodległość. O. Kamil doczekał przybycia na Litwę młodych franciszkanów z prowincji gdańskiej. Im powierzył obowiązki duszpasterskie w Miednikach, a sam przeniósł się do Wilna i tam zamieszkał. W ostatnich latach życia używał nazwiska Wielemański.

Kilka lat zabiegał u władz państwowych i kościelnych o odzyskanie klasztoru i kościoła franciszkańskiego, najstarszej świątyni katolickiej w Wilnie. Ostatecznie 15 maja 1998 r. obiekty franciszkańskie wróciły do prawowitych właścicieli. Były zdewastowane i doprowadzone do ruiny. O. Kamil nie zdążył już przeprowadzić remontów. Zmarł w Wilnie, 14 marca 1999 r., w wieku 89 lat.

foto: o. Kamil Wełymański (z lewej) przed kościołem w Miednikach, 21 maja 1990 r. / fot.: H. Lipiński OFMConv, OFMConv Gdańsk, OFMConv Litwa
autor tekstu: o. Marek Hałambiec OFMConv / wp

.